ซิกมันด์ ฟรอยด์ (Sigmund Freud) เป็นจิตแพทย์ชาวออสเตรียเชื้อสายยิว เกิดในครอบครัวพ่อค้าขายผ้าขนสัตว์เมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1856 ที่เมืองฟรายเบิร์ก แคว้นโมราเวีย ในจักรวรรดิออสโตร-ฮังกาเรียน ปัจจุบันคือส่วนหนึ่งของประเทศเชโกสโลวะเกีย และเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1939 รวมอายุ 83 ปี
ฟรอยด์นับเป็นยอดอัจฉริยะและได้รับการยกย่องว่าเป็น บิดาแห่งจิตวิทยา เขาเป็นเจ้าของทฤษฎีจิตวิเคราะห์ที่มีอิทธิพลต่อการศึกษาในเรื่องนี้มากที่ สุดคนหนึ่งของโลก ฟรอยด์ต้องฟันฝ่าอุปสรรคชีวิตมากมายทั้งความอดทนต่อความทุกข์ ความโดดเดี่ยว และแม้แต่การไร้ซึ่งมิตรภาพที่แลกมาด้วยความสำเร็จในหน้าที่การงานของเขา
เมื่อฟรอยด์อายุได้ 4 ขวบ ครอบครัวของเขาได้ย้ายไปอยู่ที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย ในวัยเด็กฟรอยด์ได้รับอิทธิพลทางความคิดเบื้องต้นจากบิดาของเขา ซึ่งเป็นชาวยิวสมัยใหม่ที่สนใจในแนวคิดเสรีนิยม สนใจในการเมืองและวรรณกรรมร่วมสมัย อีกทั้งยังชอบอ่านหนังสือมาก จึงทำให้เขาฉลาดและสอบได้ที่ 1 ทุกครั้ง เมื่ออายุได้ 17 ปี เขาสอบเข้าศึกษาต่อวิชาแพทยศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแห่งกรุงเวียนนา หลังจากเรียนจบเขาได้ค้นคว้าต่อทางด้านเซลล์สมอง และได้รับทุนไปศึกษาเกี่ยวกับโรคทางสมองและประสาทที่กรุงปารีสกับชาร์โกต์ (Jean Martin Charcot) ซึ่งชาร์โกต์เป็นแพทย์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่งในยุโรปขณะนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านของฮิททีเรีย (Hysteria) และเทคนิคการรักษาอาการทางประสาทด้วยการสะกดจิต (Hypnotism) ความเข้าใจที่ฟรอยด์ได้รับจากชาร์โกต์ ทำให้เขาหันมาสนใจค้นคว้าเรื่อง "จิตไร้สำนึก” และ “ความเก็บกด” ของมนุษย์ในเวลาต่อมา เมื่อกลับมายังกรุงเวียนนา เขาตัดสินใจทำงานเป็นแพทย์ทางด้านสมองและประสาท และแต่งงานกับมาร์ธา เบิร์นเนย์ จนมีลูกด้วยกันถึง 6 คน
หลังจากที่เดินทางกลับจากการทำงานกับชาร์โกต์ที่ปารีสเมื่อปี ค.ศ. 1886 เป็นต้นมา ฟรอยด์ได้ให้ความสนใจกับงานด้านการบำบัดโรคประสาท และเทคนิคทางด้านการสะกดจิตอย่างจริงจัง ฟรอยด์ได้พบว่า คนไข้บางรายป่วยเป็นอัมพาตเนื่องจากภาวะทางจิตใจไม่ใช่ทางร่างกาย เขาจึงใช้วิธีการรักษาแบบจิตวิเคราะห์ คือให้ผู้ป่วยเล่าถึงความคับข้องใจหรือความหวาดกลัวและพยายามให้ผู้ป่วยเข้า ใจเหตุการณ์นั้น เพื่อลดความขัดแย้งในใจ ปรากฏว่ามีผู้ป่วยหลายรายหายจากการอัมพาตเมื่อรักษาด้วยวิธีนี้ เทคนิควิธีการรักษานี้เรียกว่า Free Association อันเป็นพื้นฐานของการรักษาคนไข้ตราบเท่าทุกวันนี้ ฟรอยด์ได้ค้นพบว่า ความยากลำบากที่คนไข้ต้องประสบในการเล่าหรือระบายความในใจเกี่ยวกับ เหตุการณ์หรือประสบการณ์ในอดีตของตน เป็นเพราะมีกระบวนการ “ต่อต้าน” (Resistance) เกิดขึ้นในจิตใจของผู้ป่วย จากการต่อต้าน ฟรอยด์ได้ค้นพบกระบวนการ “เก็บกด” ซึ่งเป็นกระบวนการที่จิตไร้สำนึกของมนุษย์ ซ่อนเร้นปิดบังความรู้สึกและความทรงจำที่เจ็บปวดในอดีตเอาไว้ และจากประสบการณ์ในการรักษาด้วยวิธีนี้ ทำให้ฟรอยด์พบว่า ความทรงจำที่คนไข้เก็บกดไว้ในจิตไร้สำนึก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องของประสบการณ์ทางเซ็กส์ในวัยเด็ก ในตอนแรก มีผู้คัดค้านไม่ยอมรับ แต่ฟรอยด์ก็ได้ศึกษาและทดลอง จนผลงานของเขาเป็นที่ยอมรับทั่วไปในที่สุด
